این ولگردهای اسکی باز معمولا از یاد گرفتن زبان احتراز می کردند تا از تمام دامهایی که با کلمات همراه است دور باشند. چون کلمات همیشه مال دیگران است. یک جور میراثی است که به زور به آدم تحمیل می شود. انسان همیشه به زبانی حرف می زند که ساخته دیگران است، زبانی که در ایجاد آن هیچ دخالتی نداشته است و هیچ چیزش مال خود آدم نیست. کلمات مثل سکه های تقلبی است که به شما قالب شده است. هیچ چیزش نیست که به خیانت آلوده نباشد.
خداحافظ گاری کوپر: رومن گاری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر